Prawo cywilne

Podstawowym źródłem prawa cywilnego jest ustawa Kodeks cywilny z 23 kwietnia 1964 roku. Klasyfikuje ona różne zagadnienia, wyodrębniając kilka podgałęzi, takich jak prawo:

1. ogólne – zawierające normy, które dotyczą między innymi zdolności prawnej, zdolności do czynności prawnych czy też ochrony dóbr osobistych;
2. rzeczowe – określające zasady własności i współwłasności, a także prawa posiadania rzeczy; w przypadku jego naruszenia posiadaczowi przysługuje roszczenie o przywrócenie stanu poprzedniego i o zaniechanie naruszeń;
3. zobowiązań – regulujące kwestie posiadania oraz realizowania zobowiązań zawartych w różnych umowach;
4. spadkowe – wskazujące zasady dziedziczenia oraz wykonywania prawa wspólności majątku spadkowego; chroni między innymi przed przywłaszczeniem spadku przez współspadkobiercę.

Kolejnym działem jest prawo spadkowe, które dotyczy między innymi spraw o spadek oraz zachowek. Reguluje kwestie związane z przejściem praw i obowiązków majątkowych w przypadku śmierci pierwotnego właściciela.

Ponadto prawo cywilne obejmuje sprawy odszkodowań, czyli świadczeń, które należą się osobom poszkodowanym od podmiotu odpowiedzialnego za wyrządzenie szkody. Do najczęściej spotykanych należą odszkodowania komunikacyjne, odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy, czy też z tytułu ubezpieczenia na życie.

Ważną rolę odgrywa także prawo rodzinne, które zajmuje się stosunkami prawnymi w kwestiach majątkowych i niemajątkowych oraz funkcjonowaniem rodziny. Jego podstawowym źródłem jest Kodeks rodzinny i opiekuńczy z 1964 roku.

Istnieje także wiele węższych dziedzin, takich jak prawo górnicze określające zasady korzystania ze złóż kopalin, czy wodne dotyczące gospodarowania wodą.

Z ustawodawstwa pozakodeksowego bezspornie do cywilistyki zalicza się prawo autorskie oraz prawo własności przemysłowej.